Değerli Okuyucular, Kıymetli Dostlar, geçen haftaki yazımda ”Bir yaz da böyle geçti. ” demiş ilçemizde yıl içinde yapılanların bazılarını anlatmış bazı yapılması gerekenleri de hatırlatmak için ilgililerin dikkatine sunmuştum. Özellikle bürokrasidekilerin yapılması gerekenleri planlayıp yapmak, siyasetçilerin görevi de yapılması gerekenleri takip etmektir. Gazetecilerin görevi hatırlatmak, gündeme getirmektir. Bu hafta yurt genelinde TOKİ tarafından yapılacağı açıklanan konut haberleri, ihtiyaçlı olan vatandaşlarımız için umut ışığı oldu. İlçemizde de 80 konut yapılacağı haberi konutu olmayan insanlarımız için bir heyecan yarattı. İnşallah gerçekleşir. Bazı köy yolları ve Alaplı yolu haberleri de yüzümüzü güldürdü. Darısı Düzce-Yığılca ve Yedigöller yollarına diyelim. Bu haftaki yazımda ise bu hafta başlayacak sonbahara yer verdim. Ali Güngör’ün türküsünde geçen güzel sözlerle “Sonbahar mı geldi” diyerek bu güz mevsimi ve özellikleri üzerinde yazmaya çalıştım.
”Sonbahar mı geldi yaprak dökersin / Sen baharı yazı ne vakit gördün / Viran bağlar gibi yaprak dökersin / Al yeşil bağları ne vakit gördün / Bir garip bakarsın çıplak dallara / Kırağı yağıyor gönül artık bağlara / Bu ne duman çökmüş yüce dağlara / Mor sümbüllü dağları ne vakit gördün / Bahar ile yazdan kalmamış eser / Soğuktur geceler ayaz buz keser / Gökyüzünde kuşlar kalkmış göç eyler / Baharda kumruları ne vakit gördün. ” Yukarıdaki sözler sonbaharı anlattığı gibi altmış yaşını aşmış ömrünün son demine giren benim gibi dostları ve okuyucuları hüzünlendiriyor. Kanatıyor insanın yüreğini. Dökülen yapraklar hatırlatıyor geçmişi ve sevdiklerini. Farkına varıyor insan sonu gelen o güzel baharları. Her şey bitmiştir ömürde. Gençlik usul usul çıkar yaşlılık merdivenlerinden. Ara sıra soluklanır, döner ardına bakar insan. Yaptıklarının derdinde olmaz , onun en büyük gönül yarası yapamadıkları ve belki de zaman var sanıp ötelediklerinin. Bu hayat yoluna bizimle başlayıp baharı yaşayan ne çok yaprak bu sonbaharda dalını terk etmiş ve seni yalnız bırakmaya başlamıştır. Bizler de dalından kopup sonsuzluğa gitmeye korkarız. Sonbahar hiç bitmesin isteriz. Yaşayabildiğimiz kadar güzel yaşamaya, taze yaprak gibi görünmeye çabalamamız sebepsiz değildir. İlkbahar geride kalmış, yaz çalışıp çabalayıp kendini en çok yorduğun mevsim olmuş, sonbahar ise kıştan önceki son güzel mevsimdir, belki de son duraktır.
Evet Değerli Okuyucular, bu vatan için sıra dağlar gibi duranlar veya gazi olanlar birer birer gittiler. 19 Eylül onların günü kutlu olsun. Biz de düşen bir yaprak gibi vakti gelince kara toprağa düşeceğiz. Ancak peygamberimizin dediği gibi hiç ölmeyecekmiş gibi bu dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışmalıyız. Hayatımız bir yaprak gibi yemyeşilken daha zaman varken sonbahar ilkbahar demeden doya doya yaşamalıyız. Endişelere kapılmadan, üzülmemize izin vermeden, korkmadan, hayatı tam olarak kucaklayarak sonbahar yaprağına dönüşmeden ağaç dalında sallanmanın tadını çıkarmamız gerekiyor. ”Dökülen sarı yapraklar, daha erken kararan akşamlar, birden bastıran yağmurlar, kollarımızı ürperten rüzgârlar… Geçmiş olsun, yaz bitti. İşte geldi sonbaharı.” Son yaprağı düştü güzün / İçimin buruk çığlığı artık yüzün / Aşk bazen bir düş yarası / Ne çok tanıdık bildik bu hüzün/ İstersen yağmurlardan anlamlar çıkar kendince. Burada yazıma son veriyorum ben de. Sağlıkla, dostlukla hoşça kalın diyorum size de.
4199 kez okundu.
