Şu güzelim dünyayı yaşanmaz ettiler
Bölüşemediler dünyayı insanlığa dar ettiler
Ölüm dediğin kol geziyor her köşe başında
Kundaktaki bebeğe kefen biçtiler
Çocuk yaşta giydirdiler gelinliği
Eline tutuşturdular gelin çiçeği
Aklından çıkmıyor barbi bebeği
Çocuk yaşta gelinlere kefen biçtiler
Gencecik fidanı eylediler asker
Dediler peygamber ocağı seni bekler
Ülkemin etrafında her türlü kahpeler
Gencecik Mehmedime kefen biçtiler
Bir eli hamurda bir eli bulaşıkta
Bir eli kocada bir eli çocukta
Hakkı yokmuydu bir yudum mutlulukta
Cefakâr annelerimize kefen biçtiler
Bir evin yaslanacağı dağdır babalar
Kimisinin sırtında yükü kimisi ormanda dağdalar
Evlat için Helâl lokma için savaştalar
Gariban babalara kefen biçtiler
Kimisi adam etti çocuğunu düştü huzur evine
Kimisi muhtaç oldu hor gördüğü geline
Kimisi sessiz sedasız girdi yerin dibine
İnsanlığa merhamete kefen biçtiler
Şair Sabri yürekten söyler sözü
Her kelimede yaşlıdır iki gözü
Kısaca özetlemeye çalıştım özü
Yüreğimede sözümede kefen biçtiler
Sevilmedim doğruları söylemekten
Hor görüldüm her derdi dile getirmekten
İnsan kendini süzmeli her türlü elekten
Usanmadılar bu şaire kefen biçtiler
İşte dostlar budur dünyanın hal’ı
Kimine zehir yedirdiler kimine balı
İmtihan için yaratmadımı yaradan bu dünyayı
Acımadılar bu dünyaya kefen biçtiler
1845 kez okundu.
