Sevgili okurlarım; Geçen hafta’daki yazımda sizlere duyuru altında bir yazı yazmıştım.Bu hafta’daki yazımda sizlere yıllardır hayalini kurduğum bu projeden bahsetmek istiyorum. Yıllardır yaşadığımız göç sorununu dile getirmeye çalışacağım…Bu göç sorunu sanki biz Yığılca halkının kaderine yazılmış gibi üzerimize yapışıp kaldı. Tarım ve çiftçiliğin yanında güzelim memleketimizde sanayinin olmaması yeni yetişen neslimizi maalesef ki göçe, gurbete insanlarımızı sürükledi.Ve gelecek nesillerimizin kaderi’de bizimki gibi olacak görünüyor. İlçemizde bir sanayi bölgesi olmaması gelecek neslimizide göçe zorlayacak. Çünkü; Yığılca’nın adını bırakın Türkiye’de böyle bir yer mi var diye soran siyasiler seçim zamanı yaklaştıkça gelir bizi bulurlar ve bir sürü vaatlerde bulunduktan sonra bir dahaki seçimlere kadar yine unuturlar.
Ben derim ki gelin biz siyasilerle değil kendi yağımızla kavrulalım. Buradan gurbette olan tüm Yığılca halkına seslenmek istiyorum: Yatırımlarınızı fabrikalarınızı atölyelerinizi İstanbul, Ankara, Kocaeli, Karadeniz Ereğli’ye değil, güzel cennetimiz Yığılca’mıza yapalım. Ancak bu durumda göçü engelleriz. İlçemize yapılacak iş alanları sayesinde hem göçü durdurur hem de cennet Yığılca’mızı kalkındırırız. Cennetimizi bu yaşanan göçlerden kurtarma zamanı çoktan gelmeliydi. Zaten bunca yıldır gurbete çıkan nesillerimizin çoğundan haber alamıyoruz. Çünkü gittikleri yerlerde kaldıkları gibi birde onlardan sonra gelen nesillerde akraba bağlarını sağlayamadıkları için baba topraklarını unuttular ve çoğu insan akrabalarını hatırlamıyor bile. Türkiye’nin çok bölgesinde Yığılcalı var ve aynı apartmanda oturupta birbirini tanımayan kişiler akraba çıkabiliyorlar. Böyle bir olayı ben yıllar önce tesadüfen yaşadığım için biliyorum…
Sevgili okurlarım; yıllar yılı kafamda bir proje vardı. Bu benim düşündüğümü bizim büyüklerimiz çoktan yapmalıydı zaten ama yapılmadı ya da düşünüldü kim uğraşacak bu işlerle diye hep es geçildi. Ama rabbim bana olanak verirse hedefim yine aynı. Şimdi birde elimizde Yığılca’nın sesi gibi yazılı medyamız var. Görsel medya’ya ulaşmak eskisi kadar zorda değil. Gelin hep beraber bu projeyi gerçekleştirelim, tüm Yığılca Kökenlilere ulaşmaya çalışalım, Türkiye’nin dört bir yanında bulunan akrabalık bağları tamamen kopmuş olan herkese ulaşalım. Bu işe ben bir Yığılca aşığı olarak gönüllüyüm. Burada bize yardımcı olacak resmi kurumlarda var tabi ki. Bu kurumların destekleri olmadan buna kimsenin gücü yetmez. Burada ilk sorumluluğu alacaklar muhtarlıklar ve nüfus müdürlükleri. Onların bu işi yapabilmeleri için kaymakamlık da bu işe destek vermesi gerekir. Bazı illerde veya ilçelerde Yığılca dernekleri de var. Buralardan da gerekli bilgiler toplanabilir ama derneklere üye olmayan o kadar insanımız var ki onlara ulaşmakta anca zamanında göç vermiş köylerden ve muhtarlıklardan ulaşabiliriz. Daha önce bu projeyi yapanlar oldu ama onlar sadece soyadı aynı olanları birleştirdiler ,başarılı oldular ve bir araya geldiler. Biz neden bir birimizden haber alamayalım? Ben hepimiz bir araya gelelim demiyorum, hepimiz birbirimizden haberdar olalım diyorum!Bütün mücadelemiz tüm bağları ile güçlü bir Yığılca için olsun. Saygı ve sevgilerimle…
7171 kez okundu.
