Değerli Okuyucular, Sevgili Dostlar, Bu haftaki yazımla ilgili bir konu belirlemiştim. Ancak 22 Ekim 2021 günkü Cuma Hutbesi’nde Diyanet İşleri Başkanlığının tüm camilere gönderdiği peygamberimizin ”Bize Mirası, Eşsiz Vefası” hutbesini dinledikten sonra fikrimi değiştirip “vefalı olma” konusunda yazmaya karar verdim. Bu yıl Mevlid’i nebi haftası nedeniyle bu konuyu gündeme getirenlere teşekkür ederim. Ben de bu hafta köşe yazımda bu konuyu dile getirip ; sevgili peygamberimize, annemize, babamıza, kardeşlerimize, akrabalarımıza, öğretmenlerimize, dostlarımıza ve okuyucularımıza olan vefa borcumu ödemeye karar verdim. Onlara borcumuz bir iki satırla ödenmez lakin onları hatırlamak bile manevi dünyamızda güzellikler yaratır.
İnsan, sadece bugünü için değil, yarını için de yaşamalıdır. Bazen hayatında çok büyük zorluklarla karşılaşacağını unutmamalıdır. Çünkü hayatında yarın nelerle karşılaşacağını bilemez. Bu zor zamanlarında ona yardımcı olan, yanında olan insanları unutmamalıdır. Vefa denilen duygu da işte tam da burada devreye girer. İnsan kendisine yapılan iyilikleri unutmamalı zamanı geldiğinde vefa duygusuyla bu iyiliklerin karşılığını vermelidir. Vefa denilen duygu sadece iyiliğe iyilik demek değildir. Mesela aileye vefa, öğretmene vefa, topluma vefa en önemlisi dosta vefa gibi çeşitleri de vardır. Sözün özü insan bazı duygularını yitirmeden yaşamayı bilmelidir. Manevi olarak kendimizi başkalarına karşı borçlu hissettiğimiz olur. Bize karşı yapılan iyiliklerin karşılığı iyilik, hoşgörü ve düşünce olması gerektiğidir. Toplumsal yaşantı içerisinde yaşanacakların ve daha sonra o kişilere nasıl karşılık vereceği önemlidir. Bugün yapılanı yarın unutmamalı, nereden geldiğimizi kim olduğumuzu aslımızı her zaman hatırlamalıyız. Benliğimizi kaybedersek aslında kendimizi kaybetmiş oluruz. Bizler insanoğlu olarak yapılan iyilikleri çok çabuk unuturuz. Bu başta kendimize olmak üzere hayatımıza vefasızlıktır. Kendimizi kaybetmemeli, bilmeli ve tanımamız gerektiğidir. Sırtımızda taşıdığımız manevi borcu tutmalıyız. Vefa bizi yetişen anne ve babalarımıza karşı duyduğumuz minnettarlık duygusu da olabilir. Bizi yetiştiren büyüklerimize ailemize büyüdüğümüz zaman biz bakmalı, sahip çıkmalı onları güzel yerlere taşımamız gerektiğidir. Vefalı olmak ahlak sahibi olmaktır. En büyük vefa bize sayısız nimet veren, yaşatan, bu dünya ve ahireti bizim için yaratan yüce mevlaya vefa borcumuzu ödemektir. Ona borcumuzu ödemek için sadece onun gönderdiği peygamberimizin öğütlerini dinleyip ,yüce kitabımızın içeriğine bakıp uygulamak yeterlidir. Bu konuda peygamberimizi örnek almalıyız. Resûl-i Ekrem (s.a.s), ilk önce Rabbine karşı vefalıydı. Nitekim O, Cenâb-ı Hakk’a kulluk ve itaatten, sadakat ve teslimiyetten bir an olsun ayrılmadı. Bir defasında Hz. Âişe annemiz, Peygamberimizin geceleri namaz kılmaktan dolayı ayaklarının şiştiğini görünce “Ya Resûlallah, geçmiş ve gelecek bütün günahların bağışlandığı halde niçin böyle yapıyorsun?” diye sormuştu. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştu: “Ya Âişe! Şükreden bir kul olmayayım mı?”
Vefa borcumuzu ödemeden ölmek zor olandır. Minnettarlık duyarak sevgimizi karşımızdakine yansıtırsak onu da mutlu ederiz. Yapılanları unutarak vefasızlık etmemeli, hatırlayarak onları mutlu etmeli günü geldiğinde ise borcumuzu ödemeliyiz. Burada sanırım en şanslı olan öğretmenler. Bazen öğrencilerimizin yaptığı vefa örneği bizleri o kadar duygulandırıyor ki anlatamam. Geçenlerde gittiğim hastanede kayıt yaptırıp sıra beklerken bir baktım hemen sıram gelmiş. Oradaki sekreter kız hocam hoş geldin senin ayakta durmana gönlüm razı gelmedi hem de sıradakiler senden daha genç onun için seni çağırdım deyince önce sıraya saygısızlık addedip kabul etmedim. Ancak öğrencimin israrı ve vefa duygusunu bu şekilde göstermesine de kayıtsız kalamadım. Sıradaki kişilerden özür dileyip öğrencime de teşekkür ederek muayenemi oldum. Gerçekten bazen bu tür öğrencilerimizin vefalı davranışları manevi dünyamızda güzel esintiler bırakıyor. Öğrencilerime en büyük tavsiyem, anne babalarına, akrabalarına, arkadaşlarına ve dostlarına da bu vefayı göstersinler. Vefa dostlarınızın, eşinizin ve yakınlarınızın size olan bağlılıklarını gösterir. Yaşadığınız zaman içersinde insanlarla samimiyet kurup bunları geliştirirsiniz. Bugün sizlerin onlara yaptığınız iyilikler destek olup yükselmelerini sağladıysa eğer bir günde onlar geri dönerek size olan borçlarını ödemeleri gerekmektedir. Zor günde hatırlanması gereken dostların hatırlanmasıdır. Vefa yapılan iyiliklerden karşılık olarak iyilik beklemek değil zorda olduğumuz zaman bir elin uzatılmasıdır. İnsanlar kendi işlerini görene kadar sizin yanınızda olup yol gösterir. Yardımları aldıktan sonra ihtiyacı olduğu zaman tekrar geri dönülmesi gereklidir. Vefalı insanlar her zaman yanımızda olup bizlere yol gösterip destek çıkacaktır. Yanınızda olan insanlara değer verin onlara bir gün mutlaka ihtiyacınız olacaktır.
Değerli Okuyucular, hepimizin geçmişinde vefa gördüğü sevdikleri vardır. Bunlar zamanı gelince bizden aynı vefayı beklerler. Anne babanın yaşlanınca çocuklarından bunu beklemesi en doğal hakkıdır. ”Bir baba kırk evlada bakar, kırk evlat bir anaya babaya bakamaz. ” sözü maalesef günümüzde yaşanıyor. Anne, babasına bakmayanlar vefasızdır. Vefasızlara sözüm yok. Onlar zaten bu yazıyı bile okumazlar. Vefa İstanbul’da bir semt adı değildir. İhtiyacı olduğunda minnet borcunu ödemektir. Vefa yıllarca beraber yaşamış kişilerin birbirlerine yaptığı iyiliklere yıllar sonra karşılık vermesidir. İnsan vefasız değildir, vefasız olan insanın kalbidir. Cömertlik olmayınca malın., vefa olmayınca arkadaşın hayrı yoktur. Vefa ile sadakat farklı şeylerdir. Güçlüler vefalı, acizler sadıktır. Vefa, dostluğu dünya nimetlerine değişmemektir. Vefa güzelliktir vefa fedakârlıktır vefa paylaşımdır velhasıl vefa her şeydir. Cumhuriyetimizi bize armağan eden başta büyük önder Mustafa Kemal Atatürk ve bunda emeği olan tüm büyüklerimizi saygıyla anıyorum. 98.yılını
kutlayacağımız bu haftada hepsine vefamızı gösterip vefasızlara inat 29 Ekim günü evlerimizi bayraklarla süsleyelim. Her gününüz bayram sevinci içinde vefalı dostlarla yaşamanız dileğimle; sağlıkla, dostça kalın, hoşca kalın. Veli VERGİLİ
3428 kez okundu.
